Türkiye'deki Bitki İnceleme Alanları
Floristik zenginliğe ev sahipliği yapan doğal kaynaklar açısından zengin sayılabilen Ankara’da yaklaşık 960 farklı bitki türü doğal ortamda yetişmektedir. Bunların bir çoğu, Ankara çiğdemi, tükürükotu, peygamber çiçeği gibi endemiktir ve yetişen türlerdeki endemik tür sayısı % 16’ları bulmaktadır. Tür sayısı bakımından en zengin başlıca familyalar, papatyagiller, baklagiller, buğdaygiller, turpgiller, ballıbabagillerdir.
Şehir merkezine araba ile 30-45 dakika mesafede olup, İstanbul için adeta nefes alınabilecek bir ortam konumundadır. Doğa severlerin ve bitki inceleme tutkunlarının en çok rağbet ettikleri alanlardan biridir. Belgrad Ormanı kışın yaprak döken çok sayıda ağaç ve bitki türünün oluşturduğu bir ormandır. Mevcut ağaçlar arasında ilk sırayı meşe almaktadır.
Rengarenk kır çiçekleri, dağ çayırları ile kaplı olan yaylalarımızın çevresi genellikle ladin türü çam ağaçları ile kaplıdır. Karadeniz kıyıları sahip olduğu yeşillikleri sadece bol yağmuruna değil, nemli ve sisli havasına da borçludur. Ancak sahil şeridindeki şehirlerde yüksek nem ve sisli hava yükseklere çıkıldıkça yerini pırıl pırıl bir güneşe, bol oksijenli tertemiz havaya bırakır.
Beşkayalar Tabiat Parkı, Ballıkayalar Vadisi, Kartepe-Kuzuyayla, Sapanca Gölü kuzey kıyı kısmı zengin florası ile bitki inceleme olanağı sunan alanlardır.
Bitki örtüsü açısından değişiklik gösteren il topraklarının % 38’ i ormanlıktır. Istranca Dağları’nın kuzey yamaçlarındaki ormanlarda 450 m’ye dek meşe, daha yükseklerde kayın egemendir. Güneye ve batıya doğru yükselti düştükçe meşe geniş alanları kaplar. Vadilerin denize yakın kesimlerinde meşe ormanları içinde azda olsa dişbudak, karaağaç, kızılağaç, gürgen, söğüt, ıhlamur, ceviz, kayın, akağaç, kavak gibi türler bulunmaktadır.
Arboretumlar, bilimsel araştırma ve gözlem amacıyla, orijini ve yaşları belli, her biri doğru ve dikkatli bir şekilde bir araya getirilmiş olan, çoğunluğu ağaç ve diğer bitki taksonlarının uygun seçilmiş alanlarda yetiştirilip sergilendiği tabiat parçalarıdır. Başka bir deyişle arboretumlar eğitim ve bilimsel yanları ağır basan canlı bitki müzeleridir.
Akdeniz iklimi özelliklerini taşıyan bitki örtüsü, 700-800 m’ye kadar olan kesimde mersin (Murt), sandal, kermes meşesi, çınar, yabani zeytin, akça kesme, menengiç, sakız ağacı, funda, erguvan, karaçalı, zakkum ve okaliptüs; 800 m’den itibaren yayvan yapraklı meşe, kızılcık ve defne; daha yükseklerde ise çam türleri, ardıç, kayın, toros köknarı ve sedir; 2000 m’den sonra da alpin çayırlar doğal halı şeklindedir.
Limni Krater Gölü ve çevresi, zengin flora ve faunası ile 200’ün üzerinde endemik bitki çeşidi ile önemli bir bitki inceleme alanıdır. Florasının zenginliği ile Tomara Şelalesi, Artabel Gölleri Tabiat Parkı, Holgent Şelalesi, Tekke Şelalesi, yüzlerce otsu ve endemik bitki çeşidi ile Zigana Kayak Sporları, Kadırga Yaylası, Kazıkbeli Yaylası ve Taşköprü Yaylası bitki inceleme açısından önem taşıyan diğer alanlardır.
Sinop, Karadeniz Bölgesi’nde çok zengin bitki örtüsü özelliklerine sahiptir. Bitki örtüsü, genellikle ormanlık alanlardan oluşmakta, kıyı kesiminden başlayarak iç kesimlere doğru gidildikçe niteliği değişmektedir. Kıyı kesiminde sahil boyunca, yayvan yapraklı (gürgen, meşe, kayın, ıhlamur, defne, vb.), iç kesimde yükseklerde iğne yapraklı (sarıçam, karaçam, kızılçam, köknar, vb.