Pehlivan , düşünme güven Allah’ına (Salâvatlama)

Ata sporumuz yiğitlik işi
Severim güreşi erden tarafı
Onun piri büyük yiğit bir kişi
Çok saygı duyarım pirden tarafı

Bir zamanlar ben de güreş tutardım
Pehlivanım diye çalım satardım
Kapışır kapışmaz yere yatardım
Kimseye vermezdim yerden tarafı

Hasmımdan korkumdan rengim bozulur
Güreşte dizimin bağı çözülür
Tuşa gele gele sırtım yüzülür
Ama esirgerdim serden tarafı

İlk önce hasmım yaman tutardım
Alta düşer düşmez gözüm yumardım
O zaman hakemden imdat umardım
Daima severdim kârdan tarafı

Ah ne fayda ömür kuşun uçurdum
Güreşte sayısız fırsat kaçırdım
Milleti gülmekten kırdım geçirdim
Kolladım topaldan körden tarafı

Benim güreşlerim çok şatafatlı
Meydanda görenler sanır dört katlı
Can baldan, pekmezden, her şeyden tatlı
Pes derim görürsem zordan tarafı

Meydana girende neşe saçarım
Sıkışırsam beyaz bayrak açarım
Saniye usulü hemen kaçarım
Eğer kestirirsem şerden tarafı

Bana destek olan hep yeni kuşak
Kimi yaşlı diyor kimisi uşak
Aldığım ödüller hep kuru şak şak
Boş vaat kuru laf şordan tarafı

İsterdim olayım ünlü pehlivan
Buna çok çalıştım ben zaman zaman
Kırk yıl güreş yaptı Vahap Kocaman
Dilden düşürmedi birden tarafı

Âşık Abdulvahap Kocaman