Parayı Veren Düdüğü Çalar (Fıkra)

Nasreddin Hoca günün birinde evinin ihtiyaçlarını gidermek üzere eşeğine biner ve pazara doğru yola koyulur. Bir süre gittikten sonra çocuklar Hoca’‘nın yolunu keserler ve;
“Hocam, nereye gidiyorsun?” diye sorarlar.
“Pazara gidiyorum.”
“Bize düdük alır mısın?”
“Elbette alırım.”
Bu arada çocuklardan birisi Hoca’‘ya bir miktar para verir, diğerleri ise Hoca’‘ya iyi dileklerde bulunurlar.
Pazar alışverişini bitiren Hoca, yorgun argın evine doğru dönerken çocuklar yolunu keserler.“Hocam, hoş geldin.”
“Hoş bulduk çocuklar.” der.
Ardından çocukların istekleri başlar:
“Hocam, bizim düdük, Hocam benim düdük, Hocam bana yok mu?” gibi sözleri işiten Hoca, cebinden çıkardığı düdüğü para veren çocuğa uzatır. Bu defa diğer çocuklar;
“Olur mu Hocam, hani bize, hani bize?” diye şikâyete başlarlar. Bunun üzerine Hoca;
“Çocuklar, çocuklar! Parayı veren düdüğü çalar, bakın arkadaşınız parayı verdi, düdüğünü nasıl öttürüyor.” deyiverir.