Kuğuyla Kaz (Masal)

Varlıklı bir adamın bir kuğusuyla bir de kazı varmış; ikisini bir arada besliyormuş; ama birini eti için, birini de sesi için.
Kaz beslenmiş, semirmiş, kesilecek vakti gelmiş.
Bir gece onu kümesten çıkarıp kesmek istemişler.
Gece vakti uşakların gözleri iyi seçmemiş, kaz yerine kuğuyu yakalamışlar.
Kuğu kesileceğini anlayınca bir şarkı tutturmuş.
Öyle derler, o kuş ölürken dünyaya bir şarkıyla veda edermiş.
Sesinden tanımışlar, hayvancağız canını kurtarmış.