EZOP, “Düşünceli insanlar belirtilere bakıp tehlikeyi anlar, böylece canlarını kurtarırlar” diyor ve anlatıyor:
Aslanın biri kocamış, azığını pençesinden çıkaramayacağını anlayıp karnını kurnazlıkla doyurmanın yolunu aramış.
Birine gitmiş, yalandan bir hastalık çıkarıp yatmış.
Âdettir, hastaları yoklamaya giderler, onun da hatırını sormaya gelenler olmuş.
Gelenleri birer birer yakalayıp göçürmüş.
Böyle niceleri yenip yutulduktan sonra bir gün tilki de inin önüne kadar gelmiş, aslanın ne durumda olduğunu sormuş.
Aslan: "Sorma, tilki kardeş, çok kötüyüm. Sen neden içeri girmiyorsun, hele buyur da bir konuşalım" demiş.
Tilki bakmış, bakmış: "Girerdim ya, ayak izleri hep içeri doğru, dışarı doğru olanını hiç göremiyorum" demiş.
