|
|
|
|
Hekim ile Hasta (Masal)
Çok hekime başvurur, kuruntulu bir hasta, Koyar aynı teşhisi bakanlar ilk anda: Unutmasın uşaklar mezarını kazmayı! Artık tası, tarağı topla, günün dolmuştur, Kısacası bu işte bir gecikme olmuştur. Açıklar zalimce, hekim ölüm hükmünü!Hasta görür birçok uzun haftayı, Yılı bulur kör, topal ahirete gitmeden. Karşılaşır hekimle bir gün vâde bitmeden, Beti, benzi kül gibi, belli hasta üzgündür; Nekahetin verdiği halsizlikle süzgündür. Hekim der ki, bakarak tutmaz olmuş dizlere: -Hoş gelmişsin, ne haber, ahiretten bizlere? Adam der ki: -İlaçmış öbür dünyanın suyu, Bırakmadı üstümde bir hastalık eseri, Meğer cennet ne hoşmuş, zevk içinde yüzülür, Bu ahirettekilerin yalnız biri üzülür. Tanrıya der Azrail: -Hekim kullar azmada, Ömürleri uzatan reçeteler yazmada. Saygısızlar, ne hakla işimize karışır, İşimi engellemekte birbiriyle yarışır! Yaptıkları yetkisiz geciktirme yüzünden, Görmez olduk bir hayır son yılların güzünden. İzin verin listeye adlarını yazayım, Birkaç günde topunun mezarını kazayım! Anladım ki, sana edecekler fenalık; Tanrı ile Azrail, arasında var birlik. Koyacaklar adını ahiretlik listeye. Karşı koydum kızarak böyle haksız isteğe: -Hekimlikle dedim, yok, biçarenin ilgisi, Çağırmayın, dünyada size yarar bilgisi. İspatına gelince, ben bir şahidim; Sıhhatimle daha çok, yeryüzüne aidim. İncelemek hüneri göstermeden bünyemi; Bir an önce hayattan sürüvermiş künyemi. Hatâsını çarçabuk düzelttiniz bereket; Sayenizde dünyaya tekrar ettim hareket. Sözlerime inanıp hakikati bildiler; Af dileyip adını hekimlikten sildiler! Jean de La Fontaine |