Genç Hırsız ile Annesi (Masal)

Genç bir adam, hırsızlık suçundan yakalanarak idama mahkum edilmişti. Ölümünden hemen evvel son bir defa daha annesini görmek istediğini bildirdiği vakit, arzusu, yetkililer tarafından memnuniyetle kabul edildi. Kadın, yanına getirildiği zaman ise:

“Yaklaş, anne, yaklaş!” dedi. “Kulağına bir şey fısıldamak istiyorum.”

Kadıncağız, denileni yaptı. Fakat mahkûm, kendisine uzanan kulağı, “Hart” diye ısırıp kopardı.

Bu tüyler ürpertici manzaraya şahit olanlar, hareketinin ne mana taşıdığını sordukları vakit, genç adam:

“Onu da cezalandırmak için” diye cevap verdi. Sonra anlattı: “Ben küçükken, ufak ufak hırsızlıklar yapar, ne çalarsam, doğru anneme getirirdim. O da, beni cezalandırıp bu feci huyumdan vaz geçirmeye uğraşacağı yerde, bilakis güler ve:

“Aferin çocuğum, dünyada anlaşılmayacaktır. Bak, gör” diye mukabele ederdi. İşte bu anda, burada bulunuşumun tek sebebi, annem olan bu kadındır.”

Dinleyenler, mahkuma hak verirken, Hakim, kadına dönerek:
“Oğlunun söyledikleri maalesef doğru” dedi. “Hak şöyle buyurmuştur:
“Bir çocuğu, takip edeceği yola göre terbiye edip yetiştir; çünkü, ancak o takdirde, büyüdüğü zaman, yetiştirildiğinden şaşmayacaktır.”

Jean de La Fontaine