Eşekle Bahçıvan (Masal)

Bir bahçıvanın bir eşeği varmış.
Çok çalışır, az yermiş; bu durumdan bezmiş.
Zeus'a yalvarıp: "Beni şu bahçıvandan kurtar da başka bir efendi ver" demiş.
Zeus eşeğin yakarısını kabul etmiş, bu kez de bir çömlekçiye sattırmış.
Eşek gene hoşnut olmamış.
Nasıl hoşnut olsun?
Eskiden yalnızca zerzevat taşırken bu kez sırtına ağır ağır balçık torbaları yüklemişler, testi, çömlek yüklemişler, devirip kırmasın diye de yolda hiç rahat bırakmamışlar.
Gene Zeus'a yalvarmış, başka bir efendi istemiş.
Bu kez bir sepicinin eline düşmüş.
Yeni efendisini hiç sevmemiş.
Onun ne iş yaptığını gördükçe: "Ne dedim de ilk efendilerimden yakındım! Bir gün gelecek, bu herif benim derimi de tabaklayacak" dermiş.