Endişeye Gerek Yok (Fıkra)

Bindikleri istasyondan hareket eden trende karı koca karşılıklı oturuyorlardır. Tren hareket ettikten yarım saat kadar sonra, hanımefendi acı bir feryat atıp birden bire yerinden sıçrar;
“- Aman Allah’ım!” diye bağırmaya başlar, “Evde ütüyü prizde takılı unuttum!”
Kocası son derece sakin bir sesle:
“- Hiç endişe etme.” dedi. “Baksana ben ne kadar sakinim.” “- Endişe etmeyeyim mi! Yangın çıkar ayol!”
“- İmkanı yok. Çünkü ben de şimdi banyonun iki musluğunu birden açık unuttuğumu düşünüyordum.”