Çiftçiyle Oğulları (Masal)

Çiftçinin biri öleceğini anlamış, kendinden sonra oğullarının da toprağı ekmelerini, görgü edinmelerini istemiş.
Çağırmış onları, demiş ki: "Evlatlarım, ben artık bu dünyadan gidiyorum; bağın bir yerine bir şey gömdüm, arayın, bulursunuz."
Adamcağız ölmüş; oğulları gömülü bir kap altın var sanarak bağı baştanbaşa kazmışlar.
Altın maltın çıkmamış ama toprak bellendiği için o yıl bağ, her seferkinin yüz katı üzüm vermiş.