Bilmeceler

Gökten inci düşer,
Sana da düşer,
Bana da düşer.

Bir karpuz cevizim var,
Gece sererim gündüz toplarım.

Gökte uçar,
Kanadı yok,
Şekere benzer,
Tadı yok.

Benim bir çarşafım var,
Dünyayı kaplar denizi kaplamaz.

Biz biz idik,
Otuz iki kız idik,
Bir araya dizildik.

Çarşıdan alınmaz,
Mendile koyulmaz,
Tadına doyulmaz.

Ektim beyaz,5Bitti yeşil,
Sonra oldu,
Kırmızı meşin.

Kolu var,
Bacağı yok,
Dikdörtgeni var,
Karesi yok.

Ağzı vardır konuşmaz,
Yatağı vardır,
Fakat hiç uyumaz.

Bir kızım var,
Gelenin elini öper,
Gidenin elini öper.

Ben iki hasretlinin arasında dururum,
Onları konuştururum.

Min min minare,
Dibi daire,
Yüz bin çiçek,
Bir lale.

Benim bir oğlum var,
12 kızı,
Bir evi,
2 de oğlu var.

Sunam uyandı,
Cama dayandı,
Cam kırıldı,
Kana boyandı.

Uzaktan baktım bir karataş,
Yanına gittim dört ayak bir baş.

Yol üstünde yorgun katır,
Bir gün kalkmaz,
Her gün yatır.

Aldır onun tepesi,
Yeşildir hem cüppesi,
Kara kara küpesi.

On ay yatar,
İki ay kalkar,
Feneri yakar,
Etrafa bakar.

Kanatları yok,
Havaya çıkar,
Kazması yok,
Toprağı kazar.

Benim bir evim var,
Sivridir ucu,
Taştır dışı,
Boştur içi.

Değnek ucunda yemiş,
Onu yiyen ölmemiş,
Bir daha yemem demiş.

Çıtçıtlı hamam,
Kubbesi tamam,
Bir gelin aldım,
Babası imam.

Denizi var suyu yok,
Dağı var ormanı yok,
Şehri var insanı yok.

Tarlada biter,
Makine büker,
Sabah akşam elimizi yüzümüzü öper.

Hanım içerde saçı dışarıda,
Parasını el alır,
Dumanını yel alır.

Bize misafir geldi,
Yeşil mantolu siyah düğmeli,
Kırmızı entarili.

Üç katlı dükkanım var,
Altı oduncu,
Ortası uncu,
Üstü kadifeci.

Arabalar takır takır,
Benim babam neden fakir,
İnce ipten halı dokur.

Danesi darı,
Kendisi sarı,
Karşıda bir yiğitçik,
Belinde divitçik.

Kat kattır katmer değil,
Kırmızıdır elma değil,
Yenir ama meyve değil.

Şehirden şehire koşarım,
Köyden köye giderim,
Fakat hiç hareket etmem.

Teptim tekerlendi,
Öptüm şekerlendi,
Bal ile badem,
Bir güzel adem.

Ağaca çıkar adam değil,
Boynuzu var öküz değil,
Yazı yazar kâtip değil.

Cıvıl cıvıl kuşlar,
Sahrada kışlar,
Kendi diye işler,
Ellere bağışlar.

Ata da binmez,
Öküze de binmez,
Kanatsız da,
Ayaksız da ama her yere gider.

Bir küçücük fil taşı,
İçinde beyler aşı,
Pişirirsen aş olur,
Pişirmezsen kuş olur.

Dağda idim bağ idim,
Başı tuğlu bey idim,
Eve geldim evlendim,
Bilinecek bağlandım.

Taştandır demirdendir,
Yediği hamurdandır,
Bütün dünyayı doyurur,
Kendi doymaz nedendir?

Anaya değmez,
Babaya değer,
Halaya değmez,
Amcaya değer,
İğneye değmez,
İpliğe değer.

Gözle görülür,
Elle tutulmaz,
Hiç yerinde duramaz,
Ağzına sığar,
Dağlara sığmaz,
O olmazsa yaşanmaz.

Bilmece bildirmece, Resim yapar gündüz gece,
Duvarlara asılır, Her gün ona bakılır,
Yapar resim bakınca, Siler çabuk kaçınca
Hatta gülsen sen ona, O da hep güler sana.