EZOP, başkalarını küçümseyenlerin sonunu şöyle anlatıyor:
Sivrisineğin biri aslanın yanına gitmiş, demiş ki: "Senden korkum yok benim, sen benden güçlü değilsin. Daha güçlüyüm diyorsan, göster bakayım kendini, elinden ne gelirmiş, bir görelim. Cırnaklarınla tırmalar, dişlerinle ısırırsın... O da bir şey mi? O kadarını kocalarıyla dövüşen kadınlar da beceriyor. Ben senden daha güçlüyüm; istersen seninde dövüşe de hazırım."
Bunu söyler söylemez borusunu öttüre öttüre atılmış aslanın üzerine, zavallı hayvanın burnunun ucunu tüysüz bulup başlamış ısırmaya.
Aslan debelenmiş, debelenmiş, ama kendi kendini parçalamaktan başka bir şey gelmemiş ki elinden.
Sonunda pes demiş.
Sivrisinek aslanı yenince gene borusunu öttürmüş, bir zafer türküsü tutturmuş, kurula kurula uçup gitmiş.
Uçmuş, uçmuş bir örümcek ağına takılmış.
Kurtulamayacağını, örümceğin kendisini yiyeceğini anlayınca başlamış inlemeye: "Ben ki koca koca aslanlara meydan okudum, onlarla boy ölçüştüm; böyle bayağı bir hayvana, bir örümcek parçasına ezilmem reva mıydı benim?" demiş.
