EZOP, “Nice insanlar vardır, bir şeye göz dikip türlü tehlikelere atılır, istediklerine eremeden ölür giderler” diyor ve anlatıyor:
Bir sürü aç köpek bir ırmağın yanından geçerken bakmışlar, suya ıslansın diye bırakılmış deriler görmüşler.
Uğraşmışlar uğraşmışlar, bir türlü yakalayamamışlar. "Biz de bütün suyu içeriz, ırmağı kuruttuktan sonra derileri rahat rahat alıp yeriz" demişler.
İçmişler, içmişler, ama ırmak kurur mu? Karınları şişmiş, çatlayıp gebermişler.
