Kütüb-i Sitte: Hadis 4383

Fasıl:

Fezail Bölümü

Konu:

Sahabelerden Bazılarının Faziletleri - Hz. Ebu Bekr (ra)

Rivayet Eden:

Ebu'd-Derda

Kaynaklar:

Buhari

Kaynak Kitaplar:

Buhari, Fezailu'l-Ashab 5, Tefsir, A'raf 3

Ben Resulullah (sav)'ın yanında oturuyordum. Derken, Ebu Bekr (ra) elbisesinin eteğini tutarak çıkageldi, öyle ki, dizleri açılmış durumdaydı. Aleyhissaldtu vesseldm (onu bu halde görür görmez): "Arkadaşınız biriyle çekişmiş olmalı!" buyurdular. Ebu Bekr selam verdi ve: "(Ey Allah'ın Resulü!) Benimle İbnu'l-Hattab arasında bir şey (tatsızlık) oldu. Üzerine yürüdüm, sonra da pişman oldum. Beni affetmesini taleb ettim, kabul etmedi. Bunun üzerine sana geldim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam da: "Ey Ebu Bekr! Allah sana mağfiret etsin!" buyurdu ve bunu üç kere tekrar etti. Sonra da Ömer (ra), davranışından pişman oldu. Ebu Bekr (ra)'in evine gitti ve: "Ebu Bekr evde mi?" diye sordu. "Hayır!" cevabını alınca, o da doğru Aleyhissalatu vesselam'ın yanına geldi ve selam verdi. Aleyhissalatu vesselam'ın yüzü (öfkeden) renk renk olmaya başladı. Bu hal, Hz. Ebu Bekr (ra)'i korkuttu. Derhal diz çökerek: "Ey Allah'ın Resulü! Bu meselede (hata benim), ben zulmettim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam (hepimize): "Allah beni size (peygamber olarak) gönderdi. Size tebliğ ettiğim zaman hepiniz bana: "Sen yalancısın" dediniz, Ebu Bekr ise: "Doğru söyledin" dedi ve bana canıyla, malıyla yardımcı oldu. Siz arkadaşımı bana bırakırsınız değil mi?" buyurdular ve iki veya üç kere, bu sözü tekrar ettiler. Ebu'd-Derda der ki: "Bundan sonra, (Rasulullah'ın hatırı için) Ebu Bekr'e hiç eziyet edilmedi."