Kütüb-i Sitte: Hadis 3579

Fasıl:

Taharet Bölümü

Konu:

Abdestin Faziletleri

Rivayet Eden:

Ukbe İbnu Amir

Kaynaklar:

Tirmizi Ebu Davud

Kaynak Kitaplar:

Ebu Davud, Taharet 65, (169)
Tirmizi, Taharet, 41, (55)

Üzerimizde develeri gütme işi vardı, (bunu sırayla yapıyorduk.) (Bir gün) gütme nöbeti bana gelmişti. Günün sonunda develeri kıra ben çıkarıyordum. (Bir gün, nöbetimden dönüşte) Resulullah (sav)'a geldim, ayakta halka hitabediyordu. Söylediklerinden şu sözlere yetiştim: "Güzel abdest alıp, sonra iki rekat namaz kılan ve namaza bütün ruhu ve benliği ile yönelen hiç kimse yoktur ki kendisine cennet vacib olmasın!" (Bunları işitince kendimi tutamayıp): "Bu ne güzel!" dedim. (Bu sözüm üzerine) önümde duran birisi: "Az önce söylediği daha da güzeldi." dedi. (Bu da kim? diye) baktım. Meğer Ömer İbnul-Hattab'mış. O, sözüne devam etti: "Seni gördüm, daha yeni geldin. Sen gelmezden önce şöyle demişti: "Sizden kim abdestini alır ve bunu en güzel şekilde yapar, sonra da: Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Resulühü (Şehadet ederimki Allah'tan başka ilah yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed Allah'ın kulu ve Resulüdür)" derse, kendisine cennetin sekiz kapısı da açılır; hangisinden isterse oradan cennete girer." (Ebu Davud'un rivayetinde "abdestigüzelyaparsa..." denmiştir. Tirmizi'nin rivayetinde "...resülühü (Allah'ın ...Resulü)" kelimesinden sonra "Allah'ım, beni tevbe edenlerden kıl, temizlenenlerden kıl" duası da vardır.)