Kütüb-i Sitte: Hadis 1326

Fasıl:

Hacc ve Umre Bölümü

Konu:

Tavaf Ve Sa'y'in Mahiyeti

Rivayet Eden:

İbnu Abbas

Kaynaklar:

Buhari Müslim Tirmizi Ebu Davud Nesai

Kaynak Kitaplar:

Buhari, Hacc 55, Megazi 43
Müslim, Hacc 240, (1266)
Tirmizi, Hacc 39, (863)
Ebu Davud, Menasik 51, (1886, 1889)
Nesai, Hacc 155, (5, 230)

Resulullah (sav) ve ashabı (ra) Mekke'ye, Yesrib hummasından bitkin düşmüş bir halde geldiler. Müşrikler (şehirde menfi bir dedikodu yaparak): "Yarın buraya humma hastalığından dermanı kesilmiş ve ondan çok izdırab çekmiş bir kavim gelecek" dediler ve (Müslümanların seyrine bakmak için) Hicrin arkasına oturdular. (Onların hainliğinden vahyen haberdar olan) Resulullah (sav), celadetlerini müşriklere göstermeleri için, Müslümanlar'a tavafın ilk üç şavtında remel yapmalarım, iki köşe arasında da adi yürüyüşle yürümelerini emretti. Bu hali gören müşrikler: "Bunlar mı hummanın bitkin düşürdüğünü zannettiğiniz insanlar, bunlar falan ve falandan daha sağlammış!" dediler. İbnu Abbas (ra) der ki: "Resulullah (sav)'ı ashabına (ra) bütün şavtlarda remel yapmalarını emretmekten alıkoyan şey onlara duyduğu merhametti." (Buhari, bu rivayette şu ziyadeyi kaydeder: "Resulullah (sav) sulh antlaşması yaptığı sene (umre için) gelince müşriklere kuvvetlerini göstermeleri için "hızlı yürüyün!" diye emretti. Müşrikler bu sırada Kuaykıan dağı tarafına oturmuş (seyrediyor)lardı.")