Mirçinge Çayı vadisindeki Handere mezrasındadır. Erzincan-Malatya yolu üzerindeki hanlar zincirine dahildir. Adının Ulu Camiinin M.1243 tarihli vakfiyesinde "Han-ı Mirçinge" olarak geçiyor olması, bu hanın 12. yüzyıl eseri olduğunu göstermektedir. Özellikle kış aylarında yolculuk yapanlar için düşünülmüş bir ara handır. İçten yaklaşık 11,3x13,8 m (146 m2) büyüklüğündedir. Kapalı kış hanı tipinin en eski örneklerinden olan hanın güney cephesinde bir küçük kapısı vardır. Taş bir kemerin çevirdiği bu açıklık yüklü hayvanların giremeyeceği kadar dardır. Bu durum hanın önündeki hayvanlara ve yüklere mahsus bölümün yıkıldığını düşündürtmektedir. Ortadaki kapalı avlunun dört tarafını bir dehliz kuşatmıştır. Orta bölümde yolcuların kaldığı ve yanlara da hayvanların bağlandığı düşünülmektedir. Avluyu yan dehlizlerden ayıran duvarlarda beşer pencere veya geçit, dar cephelerde de üçer açıklık görülür. Adının Ulu Cami'nin M.1243 tarihli vakfiyesinde "Han-ı Mirçinge" olarak geçiyor olmas, bu hanın bir erken dönem yapısı olduğunu göstermektedir.